Alleen verder gaan relationeel, maar ook qua inkomenEr voor kiezen alleen verder te gaan, of ertoe worden gedwongen, het ‘geldelijk’ resultaat blijft hetzelfde. Ik moet verder met één inkomen. 
Het gezegde ‘een euro drie keer omdraaien voor je hem uitgeeft’ wordt algauw mijn lijfspreuk. Het is niet simpel, rondkomen met één loon.
Vroeger stapte ik een boetiekje binnen en enkele ogenblikken later stond ik terug op de stoep met minstens één tasje in me hand.
Tegenwoordig doe ik aan ‘windowshoppen’. Een mens leert er mee om te gaan dat zomaar iets kopen niet meer kan.
Tenzij je de rest van de maand boterhammen met choco wil eten.
Ik vraag me af of ik nu levenslang heb gekregen.
’s Nachts droom ik wel eens van een rijke suikernonkel. In mijn droom erf ik zijn hele nalatenschap.
Net als ik dan voor dat prachtige boetiekje sta en mijn koopduivel wil loslaten, loopt de wekker af….
Aan de ontbijttafel besluit ik me geluk te wagen met de lotto. Hoop doet leven. Toch?
Laatst moest ik nog een uitnodiging weigeren. Een etentje plannen op het eind van de maand zouden ze moeten verbieden. Een single wordt goed in uitvluchten zoeken: oppassen op een ziek nichtje. Ik heb een heel zieke familie :-))
Ze moesten eens weten… ik heb helemaal geen nichtje en een vrij gezonde familie.
Binnenkort ben ik jarig. Als iemand me vraagt met welk cadeau hij of zij me kan plezieren, kies ik voor een boekenbon. Eindelijk nog eens een nieuw eigen boek.
Ik kijk er naar uit om rond te neuzen in de boekhandel.
Ben nu al een beetje Alice in Wonderland.
UW REACTIE |