Het is nu officieel, ik ben niet (meer) getrouwd en niet in een romantische relatie. Dus behoor ik vanaf nu tot de groeiende groep singles.
Vrienden vragen hoe het met me gaat, nu alles voorbij is. Opgelucht natuurlijk, dat ik dit hoofdstuk kan afsluiten. En gelijktijdig gelukkig en bedroefd.
Bedroefd omdat een jeugddroom aan scherven ligt. De strijd om de relatie te redden heb ik verloren, maar ook voor singles gaat het leven verder en aan mijn rouwperiode komt wel een einde.
Gelukkig omdat ik nu houvast heb, ik weet waar ik sta.
Gelukkig omdat ik opnieuw plannen kan maken zonder steeds die juridische en emotionele miserie op de achtergrond.
Vermits de vrienden ervan uitgaan dat ik nu zo rap mogelijk de singles status achter me wil laten, vragen ze me of ik al iemand op het oog heb.
Neen dus. Daar stond mijn hoofd niet naar. Maar ik denk wel na over wat voor iemand mijn toekomstige zou moeten zijn.
Een "nieuwe" man, die hoef ik niet. Voor mij mag een man een man zijn.
Alleen gaat nu mijn voorkeur uit naar een man die kan praten, een man die kan communiceren.
Weet je wel, gewoon zeggen wat hij denkt en voelt. Helaas is een man met het hart op de tong nogal moeilijk te vinden.
Misschien zit er in de voorbije gebeurtenissen toch wel iets positief. Besef nu dat het eigenlijk fundamenteel fout zat. En ik ben nog jong genoeg om te herbeginnen.
Uiteindelijk wordt ik hierdoor waarschijnlijk wel gelukkiger dan ooit. Geluk kan je toch pas begrijpen en waarderen als je diep ongelukkig bent geweest ? Zit het opperste geluk in een nieuwe relatie of is dat geluk ook weggelegd voor singles ?
To be single or not to be a single, that is the question. Op sexueel vlak hebben singles een vrijkaart. Volgens wat ik hoor wordt er serieus wat sex geconsumeerd zonder verplichtingen. En vermits ik zeker niet de lelijkste ben van de vrouwelijke soort, zit daar voor mij ook wel iets. Als ik dat zou willen.
Maar geluk is natuurlijk veel meer dan dāt. Er moet ook inhoud en verbondenheid zijn. Happy singles: ik denk erover na. Nu ga ik in ieder geval een tijdje van mijn nieuwe vrijheid genieten. Gewoon wat me-time. Doen wat ik graag doe. Mezelf verzorgen, beetje shoppen, terrasje met de vriendinnen.
We zien wel. Singles hebben minder verplichtingen en minder gezeur. Waar heb ik me dan toch al die tijd druk over gemaakt ?
Mijn geloof in het walhalla van een levenslange gelukkige relatie is in elk geval verdwenen.
Geloof hoop en liefde. De hoop broeit nog wel, omwille van het geloof dat liefde bestaat. Anders dan ik me had voorgesteld, maar daarom niet minder.
Zeg maar dat geloof in geluk wordt geboren in de diepte van het ongeluk. Als kersvers "singles" lid kan ik erover meespreken.
Happy singles
Je hoort er zoveel over: de vrouwenmagazines ratelen maar door en lijken de "happy singles" te verheffen tot het ultieme geluk.
Alhoewel, die nadruk op "happy" suggereert eigenlijk meteen dat het voor een single toch niet zo evident is. En als je verder bladert in de boekjes, vindt je inderdaad alleen maar huiselijk geluk, goede relaties en erotiek. Men zegt dus eigenlijk: het kan best ook heel leuk zijn, maar is toch duidelijk ānders dan de norm. Nou ja, de norm, hun norm.
De originele relatievorm van het levenslange monogame huwelijk is allang niet meer de norm.
Samenwonen, homo huwelijken, opeenvolgende monogame relaties, variaties genoeg. Maar het is wel altijd met zijn tweetjes.
Waarom is die partner dan zo belangrijk. Kunnen singles dan niet "happy" zijn ? Er is uiteraard het economische aspect, je inkomen gaat erop achteruit. Maar ikzelf kan best happy zijn met wat minder luxe.
Als het niet gaat over het materiele, wat dan ? De menselijke contacten zijn waarschijnlijk minder diepgaand en vragen een portie sociale vaardigheden en tijd om vereenzaming te vermijden. Of om bijvoorbeeld op de feestdagen niet in je eentje te zitten verkommeren.
Is dat "happy" ding dan enkel een act, een masker voor het ontbreken van iets essentieels? Ik heb eigenlijk wel zin in een klankbord van de andere sexe om daarmee eens diepgaand over een en ander te praten, gewoon eerlijk en rechtuit.
De vraag is: waar wordt een mens/een single nu čcht happy van ? -een levensdoel -vriendschap -gevoelens ten volle kunnen beleven, -betrokkenheid -realiseren van hogere idealen -sociale status -luxe En maakt de singles status daar enig verschil in ?
Of betekent "happy" zijn: je nergens iets van aantrekken, ongebonden zonder verplichtingen, enkel doen wat je zelf wil. Als het dit laatste is, ja dan kan je inderdaad beter single zijn. Geen partner die klaagt of tegenwringt.
Mannen zijn soms toch ellendige klieren ! Maar al komen wij van Venus en zij van Mars, we lopen hier wel samen op dezelfde planeet.
Voorlopig loop ik nog rond op deze aardkluit als happy single. Of ik "happy" zal bljven of "single", dat zal de toekomst uitwijzen. Of de communicatie met een empatische witte merel (lees:marsmannetje).
Rita
REACTIES:Rita dat heb je heeel mooi samengevat met die "ellendige klieren" zo denk ik ook over de venten alleen had ik er nog geen gepaste uitdrukking voor gevonden hihihi Ikzelf voel me wel happy als single zolang ik mijn vriendinnen heb om mee te praten dan hoef ik gene vent Heb met die venten al genoeg miserie gehad Door Mia uit Raversijde
Vrienden vragen hoe het met me gaat, nu alles voorbij is. Opgelucht natuurlijk, dat ik dit hoofdstuk kan afsluiten. En gelijktijdig gelukkig en bedroefd.
