Of ik artikels wil schrijven voor een website voor alleenstaanden werd mij gevraagd. Graag. Heel graag
Ik heb altijd graag geschreven.
Alleen … geen vakliteratuur. Ik ben al de hele dag met mijn job bezig.
En toch zeg ik ‘ja’. Al weet ik nog niet zo goed waarover. Over thema’s die alleenstaanden aangaan.
Alleenstaanden zijn geen ‘bijzondere soort’.
Zij zullen dus ook wel bezig zijn met zaken als hun belastingbrief, de politiek, hun vakantie in de Provence? Toch weet ik uit mijn praktijk als hulpverlener dat alleenstaanden zo hun eigen zorgen hebben.
Even gekeken op andere sites en dat leert mij dat er relatie tips worden gegeven. Tips.
Natuurlijk. Dat ik daar niet aan had gedacht. Mensen willen richtlijnen. Een idee wat ze moeten doen. Plots overvalt me een zekere angst: dat kan ik niet!
-Wat moet je doen als je verliefd bent? -Hoe herken je verliefdheid? -Hoe leg je het aan met een aantrekkelijke dame? -Hoe ga je om met afwijzing?
Ik vind dat moeilijke vragen hoor. Wel, ik moet jullie teleurstellen:
Ik ben niet zo goed in het geven van relatie tips.
Of misschien toch. Je haalt er maar uit wat je wil. Het gevaar met tips is dat je mensen een trucje wil leren en denken dat ze het daarmee kunnen doen.
Als je zo’n tip wil toepassen en dan blijkt dat jij dat zo niet kan, zakt het zelfvertrouwen nog verder onder het vriespunt.
Het is misschien cliché maar het allerbelangrijkste is: wees gewoon jezelf. Zowel tegenover de relatie kandidaat als in een prille relatie. Voila, daar heb je toch mijn eerste tip al!
Nee, je hoeft niet zo sociaal en attent te zijn als die goed gebouwde blonde Adonis die alle vrouwen op een Tequila of een Bloody Mary trakteert en grapjes maakt over zijn iets minder joviale buurman aan de toog. Ik garandeer je dat je een mal figuur slaat als je probeert te lopen als die macho of als je eenzelfde tandpasta-smile wil opzetten.
Maar ik garandeer je evengoed dat die blonde Adonis niet zo boeiend als jij kan vertellen over je bezoek aan Firenze. Of je boeiende job die jij met liefde uitoefent.
Of voor mijn part de zorg voor je terminaal zieke moeder of je passie voor bidsprinkhanen.
Waarom niet? Ik ben er zeker van dat er vrouwen bestaan die meer interesse tonen voor de terminale aandoening van jouw mama dan voor een opsomming van alle ‘prachtige witte stranden’ die de eerste beste macho heeft bezocht. Misschien vallen sommige vrouwen wel in slaap bij verhalen over nachtelijke dronkemans-avonturen tot 8 uur in de ochtend.
Ik verwed er ook mijn kleine teen op dat, als je er toch in slaagt je op te stellen als een knappe, zogenaamd toffe Adonis, je na verloop van tijd (dagen, weken, misschien maanden of - God beware je – jaren) met een ferme kater, een grote desillusie en een hoop miserie achterblijft.
Als je jezelf in een relatie anders voordoet dan je bent loop je een levensgroot risico met een dame op de levenstrein te stappen die van geen kanten bij je past.
Staar je dus niet blind op knappe, boeiende, toffe dames waarmee je blakend van trots onder je vrienden kan komen.
En voor de dames geldt natuurlijk hetzelfde. Draai het verhaal gewoon om: als je liever verhalen hoort over een bezoek aan de Duomo van Firenze, het antiek theater van Orange of het Louvre, of wanneer je graag verhalen hoort over terminaal zieke moeders of bidsprinkhanen, probeer dan niet de hippe madam te zijn door je te laten inpalmen door de eerste de beste knappe Casanova.
Belangrijke punten: 1 Als je zelf zo’n macho bent ga je dan niet uitsloven en geschiedenis- en kunstboeken lezen om indruk te maken op de vrouw die je hartje op hol doet slaan. Doe je ding, en wat komt, komt.
2 Als je een vrouwelijk fuifnummer bent die graag op de dansvloer de knappe, ‘echte’ mannen hun hoofd op hol brengt, ga jezelf dan AUB niet vervelen door te willen luisteren naar die oersaaie verhalen over Firenze, Orange of Parijs. Of, (horror) naar het leven van bidsprinkhanen.
Geniet dan van de aandacht van die knappe man die alle stranden van Spanje, Turkije en Thailand heeft bezocht en je daar met plezier alle details over vertelt.
Ik wens je allen van harte een langdurige, gelukkige relatie
Luc Maatschappelijk werker
REACTIES:ben nu reeds 11j gescheiden ben 54j en kort na de scheiding heb ik enkele pogingen gedaan om een nieuwe relatie te beginnen het enige wat ik daar uit geleerd heb is dat als je niet tot de mooipraters of de machos van deze wereld behoord je zeer weinig kans maakt bij de vrouwen om een vreemde reden vallen ze net op dit soort mannen met alle gevolgen dieaangaande. Door Johan fransaert uit Liedekerke
94.224.3.129
------------------------- Iedereen voert toch een show op Wanneer ik gewoon doe zoals ik ben dan laten de vrouwen me links liggen. De "inhoud telt" zeggen ze en kijken ondertussen naar de mannen die show verkopen met een dure auto en schone verhalen. Je krijgt gewoon de kans niet om te tonen wie je bent. En dan maar klagen dat ze de "ware" niet vinden en dat mannen oppervlakkig zijn. De vrouwen zouen best eerst voor eigen deur vegen. Door Jean uit Kortrijk
En toch zeg ik ‘ja’. Al weet ik nog niet zo goed waarover. Over thema’s die alleenstaanden aangaan.
