Elke scheiding is uniek en (bijna) altijd moeilijk. Ze mag nog zo vreedzaam verlopen, kinderen hebben het er altijd lastig mee. Luisteren en praten zijn de sleutelwoorden om hen er doorheen te loodsen.
Kinderen willen zich bemind voelen door mama én papa. Ze houden van de veiligheid van hun ‘cocon’: het gezin, het huis waar ze wonen, het leven samen.
Ze vinden het onrechtvaardig en onbegrijpelijk dat dit door een scheiding van de ouders op de helling wordt gezet. Want dat is, in vele gevallen, hun eerste conclusie. Dat brengt angst met zich mee. Waar ga ik wonen? Zal ik nog naar de jeugdbeweging kunnen gaan? Hoe moet het met de school?
Geef een verklaring
Therapeuten en onderzoekers horen zeer frequent van kinderen dat het voor hen een grote steun is om met hun ouders over de scheiding te kunnen praten. Zo kunnen ze de gebeurtenissen in hun gezin plaatsen. Ze hebben het gevoel erbij te horen, met hetzelfde bezig te zijn als hun ouders terwijl volwassenen hen nu net daartegen willen beschermen.
Tracht je kinderen dus niet te sparen door hen zo weinig mogelijk te vertellen. Je zal de angst, het onbegrip en het schuldgevoel er alleen maar groter op maken. Kinderen denken namelijk nogal snel dat de scheiding hun schuld is. Zeker wanneer ouders conflicten over hen hadden of hebben.
Vertel hen dus waarom mama en papa uit elkaar gegaan zijn. Hoe moeilijk de relatie met je ex ook moge zijn, tracht zoveel mogelijk hetzelfde te vertellen. Maak er een geloofwaardig verhaal van, zonder details die niet voor kinderoren bestemd zijn. Zorg ervoor dat je daarbij zo min mogelijk met slijk smijt naar de andere ouder. Behoed jezelf voor manipulatie van je kind of om het tegen je ex op te zetten.
Luister naar zijn gevoelens
Hoezeer je als volwassene in deze periode zelf emotioneel in de knoop zit, tracht toch te weten te komen hoe je kind zich voelt. Zorg ervoor dat het uiting kan geven aan zijn angsten, aan zijn wensen, aan wat er zich van binnen afspeelt. Je zal versteld staan hoezeer dat verschilt van hoe het kind zich aan de buitenwereld toont. Probeer ook met je ex af te spreken om allebei dat soort gesprekken met jullie kind te hebben.
Zoek een vertrouwenspersoon
Weet dat kinderen in deze fase liever steun van hun ouders krijgen dan van hulpverleners. Is het voor jou emotioneel te moeilijk om dit soort gesprekken met je kind te hebben, zorg dan dat het terecht kan bij iemand die het goed kent. Oudere broers of zussen, een dierbare tante of oom, oma of opa. Dichte familie is altijd beter dan een therapeut.
Betrek het in de regeling
Hun angst zorgt ervoor dat kinderen heel erg bezig zijn met de verblijfsregeling. Wanneer, bij wie, hoelang, enz. Ze hebben het vaak bijzonder moeilijk met het over-en-weer gaan tussen de huizen van mama en papa.
Uitleggen waarom jullie hun ‘nieuwe’ leven zo georganiseerd hebben, is van immens belang. Daar bovenop zou het goed zijn dat je naar hen luistert in verband met de regeling. Het geeft hen het gevoel mee te tellen en dat mama en papa rekening houden met hun bekommernissen.
Tieners willen het liefst ook mee bepalen. Helaas hebben ze tot hun 18de geen enkel beslissingsrecht en kunnen ze alleen maar gehoord worden. Het hangt dus van de goede wil van de ouders af of ze meegaan in bepaalde eisen van hun tiener.
Welke leeftijd je kind ook heeft, ook hier is het zaak om zeer goed uit te leggen waarom voor een bepaalde regeling gekozen werd. Uiteindelijk is het voor kinderen belangrijker dat ze weten dat ze gehoord worden, dan dat ze daadwerkelijk mee beslissingen nemen.
Ook kinderen zijn bezig met de toekomst. Hun toekomst. Waren ze in het begin niet betrokken bij de nieuwe organisatie, dan hopen ze dat in de toekomst wél rekening gehouden wordt met hun wensen. Ze verwachten dus de nodige flexibiliteit van hun ouders en zullen pas gerustgesteld zijn als ze daar (kleine) bewijzen van zien.
Zet het niet klem
Bij vechtscheidingen is het geen evidentie zijn om de kinderen niet tussen de ouders vast te zetten. Nochtans is dit belangrijk om hen zonder al te veel leed door de scheiding te helpen. Vermijd dus om jullie meningsverschillen letterlijk boven het hoofd van jullie kinderen uit te vechten. Als er beslissingen over de kinderen moeten genomen worden, tracht dat dan ver weg van hen te doen.
Vat de gesprekken zo zakelijk mogelijk op. Het gaat niet over jullie als volwassenen, het gaat niet over jullie als ex-en, het gaat over jullie kinderen en wat daar het beste voor is. Probeer daar elke persoonlijke emotie buiten te laten.
Meer info:
Hulp nodig om tot een gesprek te komen met je kind? Laat het surfen naar
Tweehuizen
en door het kinderverhaal gaan. Als jullie het samen doen, zullen de reacties niet uitblijven.
Je kinderen kunnen ook terecht bij
Awel.be
Ze kunnen mailen, een boodschap op het forum achterlaten of chatten. Maar weet dat het nog het liefst met jou spreekt.
